علائم عمومی بیماری دستگاه  گوارش

علائم بیماری سیستم گوارشی می‌تواند شامل ریزش آب دهان، اسهال، یبوست، استفراغ، از دست دادن اشتها، خونریزی، درد شکمی و نفخ شکم، شوک و از دست دادن آب بدن باشد. محل و ماهیت این بیماری اغلب با نشانه‌هایی که حیوان خانگی شما نشان می‌دهد مشخص می‌شود. برای مثال، گاز گرفتن های غیر نرمال، جویدن و بلعیدن معمولا با بیماری‌های دهان، دندان، فک یا مری مرتبط هستند. تهوع معمولا به خاطر التهاب غشا معده یا روده ( معده و روده ) ناشی از عفونت یا سوزش آن ها است. با این حال، استفراغ می‌تواند ناشی از شرایطی غیر از بیماری های گوارشی مانند بیماری کلیوی نیز باشد.

Diarrhea اغلب نشانه اختلالات سیستم گوارشی است اما می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. حجم زیاد اسهال آبکی معمولا با التهاب روده همراه است، یعنی وضعیتی که در آن مایع اضافی در روده‌ها پنهان می‌شود. این بیماری می‌تواند ناشی از عفونت باکتریایی باشد.

Diarrhea نیز می‌تواند ناشی از malabsorption، یعنی عدم موفقیت برای جذب صحیح مواد مغذی باشد. malabsorption ناشی از نقص در سلول‌های روده است که مسئول جذب مواد غذایی هستند. این شرایط می‌تواند ناشی از چندین ویروس باشد ( برای مثال، در سگ parvovirus، coronavirus، rotavirus ). همچنین ممکن است malabsorption ناشی از هر عیب و نقص دیگری باشد که باعث میشود توانایی روده‌ها برای جذب مایعات از دست برود و یا با نقص در ترشحات پانکراس ،آنزیم های مورد نیاز برای هضم موثر را محدود می‌کند. در موارد نادر، حیوان های نوزاد ممکن است اسهال داشته باشند در حالی که از شیر تغذیه می‌کنند چون نمی‌توانند لاکتوز را هضم کنند. دهیدراته شدن و عدم تعادل الکترولیت ( نمک ) که ممکن است منجر به شوک شوند نیز در آن ها دیده می‌شوند که باعث شده مقادیر زیادی سیال از دست برود ( برای مثال، در اسهال ).

تغییرات در رنگ، ثبات و یا فراوانی مدفوع نشانه دیگری از مشکلات گوارشی هستند. به طور کلی، مدفوع در گیر در روده کوچک ممکن است نشانه‌ای از خونریزی در معده یا روده کوچک باشد. Straining در طول حرکات روده معمولا با التهاب مقعد  مرتبط باشد. Abdominal distention ( نفخ شکمی ) می‌تواند ناشی از تجمع گاز، مایع و یا بلعیدن مواد غذایی باشد که معمولا به خاطر کاهش فعالیت ماهیچه ای که غذا را از طریق دستگاه گوارش جابجا می‌کند اتفاق می افتد . Distention نیز می‌تواند ناشی از یک مانع فیزیکی، مانند یک جسم خارجی یا intussusception  telescoping ( ورود یک بخش از روده‌ها به دیگری )، یا توسط پرخوری باشد.

درد شکمی به خاطر کشش و یا التهاب غشای شکم است و می‌تواند به شدت دردناک باشد. یک سگ می‌تواند با غر زدن، گام‌برداری، و حالات غیر عادی ( برای مثال، اندام های حرکتی قدامی باز شده ، سینه روی زمین و پاهای عقبی بالا میروند) واکنش نشان دهد .


 

 اختلالات دستگاه گوارش 

حذف علت بیماری، هدف اولیه ی درمان در دامپزشکی است، با این حال، بخش عمده‌ای از درمان ها اغلب به از بین بردن علائم بیماری میپردازند و قصد دارند درد و اختلالات را  تسکین دهند.

حذف علت بیماری شامل داروهایی است که باکتری‌ها یا انگل‌هایی که موجب این بیماری شده اند را از بین میبرند.

استفاده از داروها برای درمان اسهال و یا یبوست ، بسته به موارد خاص انجام می‌شود. اگرچه ممکن است چنین داروهای انتخابی منطقی به نظر برسند، اما در هر شرایطی مفید نیستند. برای مثال، اسهال در واقع می‌تواند یک مکانیزم دفاعی برای حیوان باشد و به آن کمک می‌کند که ارگانیسم‌های مضر و سموم آن‌ها را حذف کند. علاوه بر این ، داروهای موجود ممکن است همیشه نتایج ثابتی نداشته باشند.

تعویض مایعات و الکترولیت‌ها ( نمک ) در مواردی که در آن حیوان در معرض خطر از دست دادن آب بدن مانند استفراغ بیش از حد و اسهال است ، ضروری است.

اگر دستگاه گوارش با گاز، مایع و یا غذا بسته شود ، ممکن است لازم باشد دستگاه گوارش با لوله گذاشتن در معده یا جراحی معده نیاز به عمل داشته باشد.

گاهی اوقات برای درد مسکن تجویز می‌شود. با این حال،برای یک سگ که به درمان درد او میپردازند  باید با دقت مراقب باشیم تا اطمینان حاصل شود که تسکین درد شرایطی از بیماری را پنهان نمی‌کند که موجب شود بیماری بدتر شود.


 

درمان و کنترل بیماری‌های عفونی

برای درمان بیماری‌های انگلی در سیستم گوارشی اغلب  داروهایی تجویز می‌شوند که برای کشتن ارگانیسم‌های عفونی طراحی شده‌اند. در حال حاضر هیچ داروی ویژه‌ای برای درمان بیماری‌های ویروسی وجود ندارد. آنتی‌بیوتیک ( داروها موثر بر ضد باکتری ) معمولا به مدت چند روز  به کار می‌رود تا بهبودی آشکار شود، اگرچه اثربخشی آن‌ها در درمان بیماری‌های سیستم گوارشی هنوز نامطمئن است. در واقع مصرف بیش از اندازه یا استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند برای بخش گوارشی مضر باشند. آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است با تزریق در زمانی که septicemia ( مسمومیت خونی ) آشکار یا محتمل است ، داده شود. دامپزشک شما این تصمیم را می‌گیرد که آیا داروی ضد باکتری را براساس این بیماری که احتمال میدهد، تجویز کند یا خیر.

 دستگاه گوارش

توصیف کامل و دقیق تاریخچه سگ تان ( سن، علائم بیماری، رژیم غذایی فعلی، مشکلات گذشته، مواجهه با سگ‌های دیگر و غیره ) همراه با یک معاینه بالینی دامپزشک، اغلب می‌تواند علت مشکل سیستم گوارشی را تعیین کند. زمانی که یک اختلال سیستم گوارشی مظنون ما است، معاینه اولیه دامپزشک شما ممکن است شامل بررسی بصری دهان و شکم برای تغییرات اندازه یا شکل آن باشد ؛ یک دست را بر روی  شکم میگذارند( از طریق دیوار شکم یا از راست‌روده ) برای ارزیابی شکل، اندازه و موقعیت اندام‌های شکمی؛ و  با گوشی استتوسکوپ برای شنیدن هر گونه صداهای غیرطبیعی شکمی به صدای شکم گوش میدهند. این دامپزشک ممکن است بخواهد مدفوع سگ شما را بازرسی کند. زمانی که با دامپزشک  تماس می‌گیرید، این ایده خوبی است که بپرسید آیا باید یک نمونه مدفوع جدید را برای کمک به تشخیص بیاورید یا خیر.

بسته به آنچه که بررسی اولیه نشان می‌دهد، ممکن است برای تعیین علت مشکل به تست‌های اضافی نیاز باشد. این ها ممکن است شامل تست‌های آزمایشگاهی بر روی نمونه‌های حاوی خون یا مدفوع برای تعیین اینکه آیا درگیر باکتری‌ها یا ویروس‌ها  هستند یا نه و با استفاده از یک اندوسکوپ به انجام معاینه داخلی مری، معده، روده ی باریک،روده ی بزرگ، و  یا راست‌روده میپردازند. گاهی اوقات لازم است که مایع از اندام‌های شکمی متورم و یا از حفره شکمی برای آنالیز ، جمع‌آوری شود؛ این کار با یک سوزن بلند و توخالی صورت می‌گیرد. آزمایش‌های دیگری که گاه مورد نیاز است شامل نمونه‌برداری ( آنالیز میکروسکوپی  ) کبد یا بافت روده و تست خون برای تشخیص بیماری‌های ممکن و یا بیماری‌های ctious است.

از آنجا که برای ارگانیسم‌های خارجی و دیگر " مهاجمان "  وارد شدن به بخش گوارشی از طریق دهان آسان است، این سیستم بدن مستعد عفونت باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و ارگانیسم‌های دیگر است .این عفونت‌ها به روش‌های مختلفی گسترش می‌یابند ، اما معمول‌ترین آن‌ها با تماس مستقیم یا آلوده کردن غذا یا آب با مدفوع است.
انسان‌ها و حیوانات همگی تعداد کمی از میکروارگانیسم‌های روده ای را دارند که در بخش گوارشی یافت می‌شوند. این میکرو ارگانیسم ها معمولا در روده‌ها و در عرض چند ساعت پس از تولد ایجاد می‌شوند. این میکروارگانیسم ها برای روده در واقع مفید هستند، در برخی موارد به هضم غذا کمک می‌کنند و در برخی موارد دیگر به جلوگیری از عفونت کمک می‌کنند. اما گاهی اوقات عفونت زمانی رخ می‌دهد که این ارگانیسم‌ها به طور طبیعی در یک جای بدن وجود دارند،اما ناگهان تکثیر می‌شوند . این اتفاق می‌تواند بعد از یک دوره استرس، تحت شرایط غیر بهداشتی، یا در یک حیوان که سیستم ایمنی آن تضعیف می‌شود ، رخ دهد.

تشخیص یک بیماری عفونی خاص بستگی به پیدا کردن و تشخیص ارگانیسم مظنون به علت این بیماری دارد. این امر ممکن است نیاز به یک یا چند نمونه مدفوع دیگر داشته باشد که به آزمایشگاه تشخیصی ارائه می‌شود.

Parasites یک علت مکرر اختلالات گوارشی در حیوانات هستند. بسیاری از گونه‌های انگل‌ می‌توانند دستگاه گوارش را آلوده کرده و موجب بیماری شوند. چرخه زندگی انگل‌های parasites مستقیم است که به این معنی است که تنها یک میزبان وجود دارد. تخم‌ و لارو به مدفوع منتقل می‌شوند و به مرحله infective می‌رسند و توسط حیوان خانگی شما خورده می‌شوند. هیچ حیوان یا ارگانیسم‌های دیگری برای تکمیل این چرخه حیات لازم نیست. انگل‌های دیگر چرخه زندگی پیچیده‌ای دارند که شامل یک میزبان میانی مانند یک حشره است. در این شرایط، عفونت وقتی به وجود می‌آید که میزبان یا انگلی که میزبان آن حیوان است  توسط حیوان خانگی شما مصرف می‌شود. حدی که یک انگل بر روی یک حیوان اثر می‌گذارد به خود انگل و نیز به مقاومت حیوان، سن، تغذیه و سلامت کلی او بستگی دارد.

Parasites می‌تواند باعث بیماری های شدید شود و یا به سادگی تناسب کلی سگ شما را کاهش دهد . برخی از این انگل‌ها هم انسان‌ها را آلوده می‌کنند. از آنجا که علائم عفونت انگلی مشابه علائمی است که در بیماری‌های دیگر دیده می‌شوند، تشخیص آن بستگی به دانش دامپزشک از چرخه‌های فصلی عفونت انگلی، همچنین بررسی مدفوع در مورد تخم‌های انگلی و یا لارو دارد. در برخی موارد نیز می توان از آزمون‌های خون برای تشخیص وجود انگل‌ها استفاده کرد.

بیماری‌های noninfectious

بسیاری از بیماری‌های دستگاه گوارش توسط ارگانیسم‌های infective ایجاد نمی‌شوند. علل آن‌ها شامل پرخوری، خوردن غذاهای ضعیف یا غیرقابل هضم، مواد شیمیایی، انسداد ناشی از بلعیدن اشیا خارجی، و یا آسیب به سیستم گوارشی است. بیماری دستگاه گوارش نیز می‌تواند ناشی از نقص آنزیم، آسیب به دستگاه گوارش ( مانند زخم معده یا التهاب )، یا نقص‌های مادرزادی باشد. علایم دستگاه گوارش مثل استفراغ و اسهال هم ممکن است به خاطر بیماری‌های دیگری نظیر کلیه، کبد، و یا غده آدرنال رخ دهد. علل  چندین بیماری از جمله پیچش شکم ( پیچ‌خوردگی معده ) در سگ‌ها مشخص نیست. در بیماری‌های noninfectious دستگاه گوارش، معمولا تنها یک حیوان در یک زمان تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد؛ استثناها در ارتباط با مصرف بیش از حد غذا یا سموم نیز وجود دارند.